Rozdział 3

PROSZĘ, PRZECZYTAJ NOTATKĘ NA KOŃCU ROZDZIAŁU! 

***

Włącz

Zamarłam.

- Przepraszam.. Nie chciałem…- wyszeptał.

- Louis … Co ty wyprawiasz?- oburzyłam się.

- Lottie…

Jednym ruchem obrócił mnie twarzą do siebie.

- Podobam Ci się?- mruknął do mojego ucha, przygryzając jego płatek.

- Louis. Zostaw.

Zrobiłam jeden pewny krok do tyłu i wyrwałam się z jego objęć.

- Louis… Nie możesz...

Spojrzałam mu prosto w oczy… To był błąd!  Słowo daje… Nigdy nie widziałam tak niebieskich oczu.. takie… piękne… Boże.. Przepraszam, na prawdę nie potrafię opisać głębi ich koloru. Mogłabym patrzeć w nie do końca mojego życia.. Nie. To nie domówienie.  Mogłabym patrzeć w nie do końca życia i kilka dni dłużej.

- Emm… Charlotte?- pomachał swoją dłonią.

Zostałam przyłapana na  tępym gapieniu się w jego twarz.

- Tak? Przepraszam.. Zamyśliłam się..

Wielki rumieniec wpłynął na moje policzki.

- Myślałaś o mnie?- zgadywał.

- Nie? Wracam do pracy.-nie uraczyłam go nawet jednym spojrzeniem.

- Wypij ze mną herbatę.

- Nie mogę..

- Proszę..

Na moje szczęście do kuchni wkroczyła Amber.

- Lottie.  Pomożesz mi?- poprosiła.

- Teraz nie może.- syknął Tomlinson.

- Mogę.

Chwilkę później stałam już w ogrodzie z konewką, rozmawiając z moją wybawicielką.

- Nie wiem jak Ci dziękować…- jęknęłam. 

- Wiedziałam, że to się w końcu stanie.

- Jak to?

- Z każdą tak jest. Nie jesteś pierwsza. Kilka po prostu odchodziło, bo nie wytrzymały z nim. Przyjął Cię na miejsce Molly. Była śliczna.. Kilka dni temu doszło do czegoś między nimi…- przysłoniła oczy swoją dłonią, by nie raziło ją palące słońce.

- Jezu… A ty? Nadal tu pracujesz..

- Jestem córką przyjaciela ojca Louis’a... Nie może mnie tykać.

- Ahh…. Może nie powinnam tutaj pracować?

- Nie daj sobą pomiatać i będzie dobrze.

- Dziękuje..

Przytuliłam ją.. W tym samym momencie zauważyłam Bruneta… opierał się o framugę drzwi.

.

- On tam stoi.. – wyszeptałam.

- Będzie za Tobą chodzi., dopóki nie dostanie tego czego będzie chciał.

- To znaczy?- zdziwiłam się.

- Ciebie.

Wystraszyłam się.. I to nie na żarty. Ten facet to psychopata czy jak?!

- Chodźmy…- zaproponowała.

- Lottie!- zawołał mnie Louis.

- Boże… - westchnęłam pod nosem – Tak?!

- Chodź do mojego gabinetu.

Po raz kolejny miałam nogi jak z waty.

- Usiądź.

- Nie, dziękuje.

- No więc… Jutro odbędzie się tutaj bankiet. Nie dla byle kogo. Zjawią się moi współpracownicy, gwiazdy, modelki idk.

- I co w związku z tym?

- Chcę żebyś była hostessą.

- … - nie mogłam uwierzyć- Co proszę?

- Zapłacę Ci dodatkowo.

- Nie.

- Dużo.

- Pieniądze nie mają znaczenia.

- Nawet 4000 funtów?- zaproponował.

Zawahałam się.

- Nie.

- 6 tysięcy?- podwyższył stawkę. 

- Louis! Nie przekupisz mnie!

Wstał i nonszalanckim krokiem zbliżył się do mnie.

- Odsuń się.- powiedziałam

Nie zareagował..

- Ostrzegam…

- Pff…- moje słowa obeszły go.

Złączył nasze ciała, a jego dłonie powędrowały do moich pośladków.

- Puść mnie.

- Hmm…- zastanowił się.

- Już. Teraz. Natychmiast.- tupnęłam.

- Kotku… Nie bądź taka w gorącej wodzie kąpana.

- Filozof się w Tobie obudził?

- Tak. Zawsze we mnie był… - mruknął, wtulając się w zagłębienie u nasady mojej szyji.

- Mam Cię dość.

- Puszczę Cię,  jeśli zgodzisz się.

- Zrobisz to wcześniej niż myślisz. – z impetem nadepnęłam na jego stopę.

- Oj nie nie… Nie tak łatwo.

- Louis kurwa!

- Zgódź się.

- No dobra! Matko Boska! Tylko mnie puść!

Byłam wolna.. Chociaż na chwilę.

- Ubierz coś sexownego…- to zdanie idealnie pasowało do jego zachowania w tamtym momencie.

Niebieskooki przygryzł wargę i spojrzał na mnie wyzywająco…

- Nie rób tego - pomyślałam.

Było za późno...

_________________________________________________________________________________

Hej ho! Hej ho!

Trójka pojawia się troszkę wcześniej ze względu na to, że zrobiłam drobne poprawki przy pomocy najukochańszej   @_bizzleismine_ <3 Chcę sprawdzić co sądzicie o tym sposobie pisanie itp. Proszę skomentujcie i dajcie mi znać ;c

Little Bird <3