Rozdział 5

LICZĘ NA CHOCIAŻ JEDEN KOMENTARZ Z OPINIĄ NA TEMAT TEGO ROZDZIAŁU ;C

Centrum Handlowe przekroczyło moje wszelkie wyobrażenia. Tylu sklepów nie widziałam jeszcze nigdy... Poczynając od zwykłych sieciówek, w których każde ubranie było podobne do poprzedniego, aż po salony pokroju Chanel, Dolce & Gabbana...

- Jezu!! Lottie!! Chodź tu szybko!- Kate z zafascynowaniem wymalowanym na twarzy, biegała pomiędzy wieszakami.

- Proszę Cie!! Robisz wstyd!- syknęłam.

- Możliwe, ale spójrz na nią!

- O matko...- jęknęłam na widok sukienki , wiszącej na przeciwko mnie.

- Pomóc w czymś?- u mojego boku błyskawicznie pojawiła się konsultantka.

- T-Tak.. Rozmiar 38 poproszę.

Chwilę później byłam już w przymierzalni.

- I jaa.. - przyjaciółka nie dokończyła swojego pytania- Wyglądasz niesamowicie!

Jestem pewna, że krzyk podekscytowania Kate słyszeli nawet ludzie w Chinach!

- Na prawdę?- zapytałam.

- Tak!- podskoczyła.

Kupiłam ją. 

- Dziękuję. Do widzenia!

Zabrałam torbę z zakupem z lady i wyszłyśmy.

- A teraz zabierz mnie na kawę i  opowiadaj.

- Kate...- westchnęłam.
- Nie masz innego wyjścia.- stwierdziła.

No tak.. Oczywiście, że nie mam..!!

Zgodnie z moją nieprzemyślaną obietnicą, zabrałam ją na kawę i kawałek tortu Royal do Starbucks.

- Czekam... - wybełkotała Kate, napychając jednocześnie swoje usta smakołykiem.
- Hm.. No to.. Co chcesz wiedzieć?
- Wszystko!!
- Poczekaj.. - upiłam łyk mojego latte- Pracuję u Louis'a. Jest cholernie bogaty.. Mieszka w wielkiej willi na obrzeżach Londynu. Wszystko tam jest takie... Piękne. Nowoczesne połączone ze starociami.
- Jaki jest z charakteru?
- Jest... Dziwny. Tak. To dobre określenie. Nie jest taki jak inni. Jest pewny siebie, nachalny momentami, ale potrafi też być szarmancki.
- A z wyglądu?
- Jest brunetem.. Kiedy idzie do pracy, ma idealnie ułożone włosy, lecz jeśli siedzi w domu to każdy jego włos sterczy w inną stronę.  Ma błękitne oczy... Nie! Nie błękitne.. To jest taki wyjątkowy, niepowtarzalny kolor..- zamyśliłam się na chwilkę- ... Z tego co zauważyłam to uwielbia obcisłe spodnie, vansy i koszulki czarne albo białe w paski.. I co więcej? To chyba tyle.

Zapadła cisza.. Byłam lekko skonsternowana..

- Wiesz, że uśmiechałaś się, mówiąc o nim?- zapytała Kate, sama szczerząc się do mnie od ucha do ucha.
- ... C.. Co ty pierdolisz?- zająkałam się niepewna czy dobrze usłyszałam.
- Na serio.- zaśmiała się.
- .. Wracajmy do domu.
- Hahahaha! Jak chcesz.

Zebrałyśmy kilka toreb z bielizną, ubraniami, butami i kosmetykami, po czym powolnym krokiem udałyśmy się do samochodu.

Droga powrotna wydawała się ciągnąć w nieskończoność, mimo że trwała zaledwie 15 minut... Byłyśmy na prawdę zmęczone... Ale z drugiej strony kto by nie był?

- Lottie?- usłyszałam głos Kate, która była już na wyższym piętrze.
- Hm?
- Coś do Ciebie- wręczyła mi kopertę.
- Yyy?

Otworzyłam ją. Tekst wypisany na karteczce w kolorze pudrowego różu.

Charlotte, 

chciałem poinformować , iż jutrzejszy bankiet 

rozpocznie się o godzinie 18:30. Nie przychodź do pracy.

Limuzyna przyjedzie po Ciebie o 18.  

Liczę na twoją obecność.

         Louis Tomlinson

- Co jest?- zapytała moja przyjaciółka.

- Będę.. Gościem na tym bankiecie! Limuzyna po mnie przyjedzie.- rozszerzyłam swoje oczy do granic możliwości.

- Gratuluję!

- Czego?

- Ej... Tutaj jest coś jeszcze.

Na dnie koperty leżał srebrny łańcuszek z zawieszką w kształcie motyla.

- Lubi Cię.- stwierdziła.

- Co?!

- Tak.

- Nie.

- Tak i koniec.

Nie miałam siły by dalej się sprzeczać. Wolałam iść spać..

_________________________________________________________________________________

Przepraszam, przepraszam i jeszcze raz przepraszam ;'c

Rozdział jest do dupy ;c konkretnie ;'c strasznie mi się nie podoba. Nie miałam pomysłu na opis tego dnia... Pustka. Musiałam uczyć się do testów i po trochę napisałam w poniedziałek, wczoraj i dzisiaj zaraz po szkole ;'c Jest krótki, nudny i źle napisany ;c Przepraszam ;'c Nowy postaram się dać jutro ;c

Little Bird